دارو (به انگلیسی: Drug ) در دانش پزشکی به هر ماده‌ای که برای درمان، تسکین علائم، تشخیص بیماری یا پیشگیری از آن به‌کار رود و بر ساختار یا کارکرد جاندار اثر بگذارد و پس از ورود به بدن، عملکرد بدن را تصحیح کند گفته می‌شود.داروشناسی امکان بررسی تغییرات بدن پس از ورود دارو را فراهم می‌کند. پاسخ بدن افراد مختلف به یک داروی واحد متفاوت است و پاسخ بدن یک فرد به دارو در بازه زمانی تغییر می‌کند. کاهش حساسیت یکی از پاسخ‌های بدن به دارو است که با دو مکانیسم «تاکیفلاکسی» (Tachyphylaxis) و «تحمل» (Tolerance) ایجاد می‌شود.

• تاکیفلاکسی: اگر دوز داروی تجویزی زیاد باشد، همزمان گیرنده‌های سلولی زیادی تحریک شده و بدن دچار تغییرات ناگهانی می‌شود. در نتیجه از مکانیسم‌های کاهش سنتز رسپتورها، غیرفعال کردن رسپتورها با فسفوریلاسیون یا پروتئین ارستین (Arestin) و اندوسیتوز رسپتور برای کاهش تغییرات ایجاد شده استفاده می‌کند. افزایش غلظت دارو در این مکانیسم تاثیری بر پاسخ سلولی ندارد.
• تحمل: تحمل یا مقاومت در پاسخ به مصرف طولانی‌مدت یک دارو ایجاد می‌شود. در شرایط سلول از کاهش سنتز و اندوسیتوز رسپتورها برای کاهش حساسیت نسبت به دارو استفاده می‌کند. افزایش آنزیم‌های متابولیک تجزیه‌کننده دارو یکی دیگر از مکانیسم‌هایی است که در واکنش تحمل حساسیت بدن به دارو را کاهش می‌دهد. افزایش دوز دارو منجر به اشباع شدن آنزیم‌ها شده و حساسیت به دارو را افزایش می‌دهد. پاسخ بدن به مخدرها در این گروه قرار دارد.